Ο Λευτέρης Δούκας τοποθετήθηκε μέσω ανάρτησής του για την αθώωση του ΠΑΟΚ στην υπόθεση πολυιδιοκτησίας, κάνοντας λόγο για «καταδίκη χωρίς δίκη!» Αναλυτικά: «Η περίφημη «πολυϊδιοκτησία», αποδείχτηκε περισσότερο Ράδιο Αρβύλα κι από την εκπομπή του OPEN. Για την ιστορία και μόνο, η ουσία του μύθου στηρίχτηκε αποκλειστικά σε κακοφτιαγμένη προπαγάνδα, με κεντρικό ήρωα κάποιον ανιψιό του Ιβάν. Ουδείς αμφισβήτησε τη συγγενική σχέση, ο Καλπαζίδης θα μπορούσε να είναι φανταστικό πρόσωπο, να πρόκειται για τον Γιώργο Σαββίδη ή και τον ίδιο τον Ιβάν, μεταμφιεσμένο.
Κάτω από τη σημαία που κυμάτιζε με τη βοήθεια ευφυολογημάτων από λαϊκές αγορές για σκάνδαλα του αιώνα, εθνικούς σερβιτόρους, κρύφτηκε και ο φημολογούμενος έλεγχος της Ξάνθης. Προέκυπτε χωρίς την παραμικρή απόδειξη, επειδή απλά έτσι τους βόλευε. Δυστυχώς για εκείνους, τα δικαστήρια δεν αποφασίζουν με όρους επικοινωνίας -ακόμα και μη φθηνιάρικης σαν τη δική τους-, αλλά με στοιχεία και τεκμήρια. Τα οποία δεν υπήρχαν, γι΄ αυτό επένδυσαν στο παραμύθι της δήθεν δεσμευτικότητας μιας εισήγησης, πετυχαίνοντας έστω και προσωρινά, την πρωτοφανή στα παγκόσμια χρονικά «καταδίκη χωρίς δίκη».
Καταστρατηγώντας ακόμα και το Σύνταγμα, που προβλέπει πως η υπέρτατη εξουσία είναι η δικαστική. Μόνο τυχαίο δεν είναι πως στην πρώτη δίκη επί της ουσίας, μάζεψαν τα κομμάτια της συντριβής τους. Η ΠΑΕ έκανε γνωστό από πέρσι μέσω ανακοίνωσης, πως όσοι παίζουν με την τιμή και την υπόληψη του σωματείου θα πληρώσουν πολλαπλάσιο κόστος, από εκείνο που προσπάθησαν να προκαλέσουν, με τις στημένες αποφάσεις τους.
Είχαν ενημερωθεί για τις συνέπειες, έφτασε η στιγμή να τις υποστούν. Το χρωστάμε στον σύλλογο, στα ιδανικά που πρεσβεύει, αλλά στον Ιβάν Σαββίδη που για πολλοστή φορά προσπάθησαν ανεπιτυχώς να λασπώσουν. Το χρωστάμε τέλος στις χιλιάδες ψυχές που τα όργανα των αδίστακτων δολοπλόκων, αποπειράθηκαν να εξοντώσουν το απόγευμα της 27ης Ιανουαρίου 2020 εν μέσω ποδοσφαιρικής αναμέτρησης…
ΥΓ. Η κατάπτωση της σκευωρίας, δικαιώνει αυτόματα τα αναγραφόμενα στο πανό. Με τη διαφορά πως δεν είμαστε εμείς, αυτοί που την χωρίζουμε…»
